Η διασύνδεση στην πρώιμη ηλικία…του Απόστολου Πάνου

Αν κάποιος κοιτάξει τα παιδιά του σήμερα, θα διαπιστώσει πως η επαφή με τεχνολογικά gadget έχει περάσει σε μια κατάσταση εξοικίωσης καθημερινής χρήσης. Τα παιδιά του σήμερα, οι επιστήμονες του αύριο με αδιανόητα τεράστιο όγκο δεδομένων στα χέρια τους, πρέπει να αναγνωρίσουν την τεχνολογία και να την κάνουν κομμάτι της ζωής τους.

Η αλήθεια είναι, πως μέσα από τα μάτια του ανιψιού μου (1ος έτους), διαπίστωσα πως ανάμεσα στην μητέρα μου και αυτόν, μπορεί να υπάρχει χάσμα μαθηματικής αντίληψης, όμως τα βρέφη έχουν αναπτύξει μια κατασκευαστική αντίληψη των smartphone και πολύ εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος τα ίδια να τα ανοίγουν, να πατάν τη παύση στα βίντεο και να τα ξεκινούν ξανά με την ίδια ευκολία που θα κάναμε και εμείς. Θέλοντας, να δώσω μια πιο ευχάριστη νότα, είναι σαν να περνάει η τεχνολογία στο DNA μας.

Η αλήθεια είναι, πως η εποχή που ζούμε είναι αυτή της διασύνδεσης, των ανθρώπων που επικοινωνούν με αντικείμενα και αντικείμενα που επικοινωνούν με ανθρώπους. Λόγια σε γλώσσα μηχανής και ακολουθίες 0 και 1 σε λέξεις που κατανοούμε απόλυτα. Είναι τόσο μαγευτική, η τεχνολογία και οι προοπτικές που μπορεί να παρέχει στον κόσμο που πραγματικά σε μαγνητίζει στο να διαβάσεις γι αυτήν. Ας μην χρονοτριβώ και ας μπω στο θέμα το οποίο ήθελα να αναπτύξω και έχει να κάνει με την διασύνδεση στην προσχολική ηλικία. Όντας δάσκαλος ρομποτικής σε προσχολικό επίπεδο σαν εθελοντής δήμων, κατάφερα να αναπτύξω μια πρωτοποριακή διαδικασία εκμάθησης (P.I.R.M) που ονομάζεται (Προσωποποιημένη εντατική μέθοδος επανάληψης) και με βοήθησε στο να κατακτήσω το βραβείο καλύτερης συνεργασίας στον πανελλήνιο διαγωνισμό ρομποτικής WRO-Hellas για το 2019 στα πλαίσια της προσχολικής αγωγής (Μια βόλτα στην πόλη μας).

Εκμεταλλευόμενος την απορρόφηση της πληροφορίας των μικρών μας ηρώων, κατάφερα να απομονώσω κάθε παιδί ξεχωριστά από τον όχλο γύρω του και να ενεργοποιήσω την αντίληψη του ώστε να καταφέρει να καθοδηγήσει ένα beebot σε πολλαπλές κινήσεις με την μία φορά που θα το προγραμματίσει. Εδώ μπορεί να πει κανείς πως κάποια παιδιά δεν έχουν την ίδια αντίληψη και μπορεί το συγκεκριμένο παιδί να προσαρμόστηκε καλύτερα στις πληροφορίες, όμως αν κάποιος ζητήσει αναλυτική αξιολόγηση των κριτών του διαγωνισμού για την ομάδα «ΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ» θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως και οι 5 συμμετέχοντες είχαν την ίδια αντίληψη.

Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μου, ώστε να μην έχω αποκλίσεις έστω και σε έναν, αλλά από την ώρα που και οι 5 κατάφεραν να επιδείξουν εκπληκτικά προγραμματιστικά skills και κατανόησαν τον χώρο όντας μια υπερβολικά περίπλοκη διαδρομή ακόμα και για παιδί του γυμνασίου, η μέθοδος που χρησιμοποίησα έπι 3 μήνες σταθερά στους μαθητές μου, μου πρόσφερε ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα υπόλοιπα 30 σχολεία που διαγωνίστηκαν.

Περισσότερα για την μέθοδο αυτήν μπορεί κανείς να βρει σε μεταγενέστερο υλικό, αλλά η προσχολική ρομποτική και εκμάθηση μαθηματικών εννοιών μπορεί να διευρύνει το μυαλό των παιδιών σε σημείο που να εξελιχθούν σε ανθρώπους έτοιμους για την κοινωνία του σήμερα.

Οι δυναμικές τους ικανότητες, με επίκεντρο την ικανότητα της προσαρμογής δουλεύει σε μεγάλο βαθμό και τους προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση των υπολοίπων.

Ο κόσμος μας, καλωσορίζει την νέα γενιά ανθρώπων που όπως πολλοί λένε ότι θα είναι η εξυπνότερη φουρνιά ανθρώπων, έτσι λοιπόν η ρομποτική είναι σημαντικό να προσαρμοστεί στα νηπιαγωγεία και να γίνει ένα μάθημα βασικό όπως αντίστοιχα η κατανόηση της γλώσσας, των πραγμάτων και των αριθμών! ■