Η επίπλαστη πραγματικότητα των realities …του Νίκου Σίμου

Ζούμε στην εποχή των realities. Ζούμε στην εποχή μιας πραγματικότητας που κάθε άλλο παρά πραγματική μοιάζει.

Καθημερινά προβάλλονται επεισόδια πολλαπλών realities, ακόμα και ταυτόχρονα, και γινόμαστε μάρτυρες του απόλυτου ευτελισμού της προσωπικότητας των συμμετεχόντων, προφανώς με τη συναίνεσή τους.

Το ανησυχητικό όμως δεν είναι οι 40-50-100 συμμετέχοντες που, αν μη τι άλλο, είναι άξιοι της μοίρας τους. Το ανησυχητικό είναι το πλήθος των αιτήσεων συμμετοχής, που ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες! Και πιο ανησυχητικά είναι τα νούμερα τηλεθέασης!!! Ένας φαύλος κύκλος σκουπιδίλας με συμμετέχοντες που δεν διστάζουν να ξεφτιλιστούν και να ξεφτιλίσουν και τηλεθεατές που αρέσκονται να παρακολουθούν ανούσιες, ατέρμονες συζητήσεις, διενέξεις χωρίς ουσία και ανελέητο ξεκατίνιασμα live!!!

Προφανώς η συνταγή της επιτυχίας έγκειται στη σωστή επιλογή παιχτών. Ειδική ομάδα ψυχολόγων επιλέγει ένα μάτσο ετερόκλητους χαρακτήρες με μηδενικές αναστολές και έτοιμους να εκραγούν ανά πάσα στιγμή! Χαρακτήρες που γαλουχήθηκαν να κυνηγούν το εύκολο χρήμα και τη δόξα. Παιδιά που έμαθαν να νομίζουν ότι αν είσαι άσημος, είσαι και ασήμαντος.

Γυναίκες που διεκδικούν τον ίδιο άντρα χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, λαμβάνουν μέρος σε εντελώς στημένα και ψεύτικα σενάρια, που τις περισσότερες φορές αποτελούν φθηνή αντιγραφή συμβάντων που έχουν επαναληφθεί σε ξένα realities! Δηλαδή, αν το καλοσκεφτείς, δεν είμαστε ικανοί να πρωτοτυπήσουμε ούτε σε ένα reality.

Ανεπάγγελτοι/τες μαζεμένοι σε ένα σπίτι χωρίς σκοπό, σκοτώνοντας το χρόνο τους σε ανόητες δράσεις, με μοναδικό στόχο την εξόντωση των αντιπάλων και τη διεκδίκηση χρημάτων.

Wannabe μοντέλα που ονειρεύονται να περπατούν σε διάσημες πασαρέλες ή να φιγουράρουν σε εξώφυλλα περιοδικών, δεν διστάζουν να πατήσουν επί πτωμάτων, αυτά των συμπαικτών τους, προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους. Ανέχονται αδιαμαρτύρητα τις προσβολές των κριτών, που φροντίζουν ανά πάσα στιγμή να τους τονίζουν πόσο ασήμαντοι και μουντοί είναι απέναντι στην επίπλαστη γκλαμουριά τους! Wannabe μοντέλα που θεωρούν υπέρτατη επιτυχία την εξωτερική τους εμφάνιση, παραμένοντας εκκωφαντικά κενά εσωτερικά και που τα περισσότερα θα καταλήξουν στο σωρό των κακοπληρωμένων, με τσαλαπατημένα όνειρα, παιδιών.

Όλα αυτά στο βωμό της τηλεθέασης προκειμένου να ικανοποιηθούν οι αχόρταγες για ίντριγκα ορέξεις του φιλοθεάμονος κοινού. Ένα κοινό που έχει ανάγκη να επιβεβαιώσει την ανωτερότητά του, συγκρινόμενο με κάτι υπερβολικά κατώτερο. Ένα κοινό που κυοφορεί τους επόμενους «παίκτες». Ένα κοινό που αποπροσανατολίζεται από τα πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα. Ένα κοινό που αρκείται να κολυμπά στα ρηχά και δεν βλέπει ποτέ σε βάθος. Ένα κοινό που συνωστίζεται οικοθελώς για να εισέλθει στην κρεατομηχανή της showbiz. Και όλο αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο δεν είναι τυχαίο. Αποτελεί πολιτική επιλογή. Άλλωστε, μας το είχαν διδάξει οι Ρωμαίοι. Άρτος και θεάματα! Και επειδή ο άρτος βρίσκεται σε έλλειψη, δίνουμε μια μεγαλύτερη δόση θεαμάτων.

Το άρθρο φιλοξενήθηκε στο περιοδικό MⱯD