Χειραγωγία των παίδων του Διονυσίου Πύρρου Θετταλού

Αναφερόμενος ο Συγγραφέας του βιβλίου αυτού πρὸς τοὺς ἐντευξομένους Διδασκάλους τῶν ἀρχαρίων παίδων όπως τους ονομάζει λέει τα εξής συνταρακτικά και μ’΄λιστα μόλις 8 χρόνια πριν τον μεγάλο ξεσηκωμό του ’21 το 1813: Ἡ μέθοδος, τὴν ὁποία μεταχειρίζεσθε, διδάσκοντες τοὺς παίδας τὰ κοινὰ γράμματα εἰς τὴν Ο’κτώηχον καὶ Ψαλτήριον κτ., εἶναι ἡ αἰτία, διὰ τὴν ὁποίαν καὶ οἱ παῖδες διδασκόμενοι, προχωροῦσι βραδύτατα εἰς τὴν σπουδήν, καὶ σεῖς διδάσκοντες, ἀπαυδίζετε ἀπὸ τοὺς πολλοὺς κόπους·  καὶ ὁ λόγος εἶναι προφανής· διότι ἀρχίζοντες οἱ παῖδες, νὰ ἀναγινώσκωσιν εἰς βιβλίον γεγραμμένον, ὄχι εἰς τὴν ὁμιλουμένην μας διάλεκτον, ἀλλὰ εἰς ὕφος ἑλληνικόν, και μὴ καταλαμβάνοντες παντελῶς τὰ ἀναγινωσκόμενα, κυριεύονται ἀπὸ μεγαλωτάτην ἀηδείαν, καὶ δυσαρέσκειαν, καὶ ἑπομένως ἀμελούσιν ἐξολόκληρου, χάνοντες εἰς μάτην τὸν πολύτιμον καιρόν των, τὸν ὁποῖον ἠθελον ἐξοδεύσειν εἰς ἀπόκτησιν καμμιᾶς ἄλλης ἐπιστήμης.

Αξίζει λοιπόν η ανάγνωσή του.