Μέρος τῆς ἐκφωνηθείσης ὁμιλίας ὑπὸ Θεοφίλου Καΐρη εἰς τὸ ἐν Ἄνδρω Ὀρφανοτροφεῖον, 1839

Ὁ ὑπὸ Θεόφιλου Καΐρη ἐκφωνηθεῖς λόγος κατὰ τὸ τέλος τῆς σειρᾶς τῶν υπ’ αὐτοῦ παραδοθέντων μαθημάτων δὲν ἦτον κυρίως λόγος ἀλλ’ ὁμιλία συνήθης, καὶ οἰκιακὴ διὰ τῆς ὁποίας ἐπανέλαβε σύντομος τὰ καθ’ ὅλη τὴν τριετίαν ἐκτεθέντα ὑπὸ αὐτοῦ μαθήματα. Ὅθεν καὶ οὐδὲ ἀξία φωτὸς ἐκρίθη. Ἐπειδὴ δὲ καὶ ἐξεδόθησαν μέρη αὐτῆς ὅπως ἠκούσθησαν καὶ ἐσημειωθείσαν, καὶ συνερράφησαν ἀπὸ τίνας.

Διὰ τοῦτο ἐτολμήσαμεν νὰ τὰ διορθώσωμεν συμφώνως ὀπωσοῦν μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἐκφωνείσαντος καὶ νὰ τὰ ἐκδώσουμε διὰ τοῦ τύπου ὡς καὶ τὸν κατάλογο τῶν παραδοθέντων μαθημάτων κὰθ΄ὅλη τὴν τριετία εἰς τὸ ἐν Ἄνδρω ὀρφανικὸν κατάστημα συσταίνοντες αὐτὰ εἰς τὴν εὐμένειαν τῶν φιλομούσων καὶ φιλανθρώπων ἀναγνωστῶν.

Τινὲς τῶν φίλων καὶ ἀκροατῶν τοῦ Θεοφίλου.