Σημείωμα περί της οργανώσεως υπευθύνου Αποστολής περιθάλψεως και αποκαταστάσεως των προσφύγων εις Μικράν Ασίαν, εις Θράκην…
Έννιο Μορικόνε…της Κ. Φαγαδάκη
“I don’t write music for fame. I write it for myself”
“Being original is getting harder and harder”
“Music’s untangible, it has no physical features, it’s just like a dream. It exists only when it’s played, it becomes body and flesh in her listener’s mind. Poetry doesn’t need to be interpreted, words have their own meaning: music’s not like that. You can interpret music in so many ways… a piece describing a war scene could be read by someone as the score to a frenzied dance”
Ennio Morricone
Δεν είμαι δημοσιογράφος ούτε ειδική σε θέματα μουσικής… απλά μια ασίγαστη επιθυμία μου με οδηγεί και ένα δέος απέναντι στον μαέστρο που μάγεψε τον κόσμο με την μουσική του, να κοιτάξω λίγο πίσω από τα φώτα της μεγάλης του πορείας, τον άνθρωπο Ennio Morricone. Εδώ δεν θα μιλήσουμε για τα βραβεία του, τα πολυσυζητημένα έργα του τις παραστάσεις που τον απογείωσαν αλλά… θα αναφερθούμε στις φορές που πρωταγωνίστησε η φωνή του αντί της μουσικής του οι συνθήκες, οι άνθρωποι της ζωής του, οι άγνωστες συνεργασίες του … η Ελλάδα και φυσικά όλα αυτά μέσα από την ιδιαίτερα λακωνική και μετρημένη παρουσία του σε όλη του την ζωή.
O Ennio Morricone γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1928 στην Ρώμη της Ιταλίας. Η μητέρα του Libera Ridolfi ήταν επιχειρηματίας και ο πατέρας του Mario Morricone ήταν επαγγελματίας παίχτης τρομπέτας που ερμήνευσε σε ορχήστρες ελαφριάς μουσικής. Η οικογένειά του ήρθε από το Arpino κοντά στο Frosinone . Μεγάλωσε στο Trastevere μαζί με τα 4 αδέρφια του : τους αδερφούς Aldo και Franco και τις αδελφές Andriana και Maria.
O Morricone ήρθε σ’ επαφή με την μουσική χάρη στον πατέρα του ο οποίος του δίδαξε πώς να διαβάζει μουσική και να παίζει διάφορα μουσικά όργανα. Συμμετείχε στην Εθνική Ακαδημία της St. Cecilia για να πάρει επίσημα μαθήματα τρομπέτας το 1940 και σε ηλικία 12 ετών γράφτηκε σε ένα τετραετές πρόγραμμα αρμονίας. Υπο την διεύθυνση του Goffredo Petrassi O Morricone μελέτησε την τρομπέτα, την σύνθεση και την χορωδιακή μουσική. Το 1946, έλαβε το πτυχίο του στην τρομπέτα και μετά συνέχισε να εργάζεται σε κλασική σύνθεση και χορωδιακή μουσική. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του λαμβάνοντας το δίπλωμα “the Diploma in instrumation for Band Arrangement (fanfare) με βαθμολογία 9/10 το 1952. Συνέχισε και εντάχθηκε στο Ωδείο της St. Cecilia και αποφοίτησε το 1954 με το βαθμό 9,5 /10 έχοντας πλέον το δίπλωμα the Diploma in composition under Petrassi.
Αξιοσημείωτο είναι να αναφέρουμε ότι έγραψε τις πρώτες του συνθέσεις σε ηλικία 6 ετών.
Ο Morricone Ζει τον πόλεμο και αναφέρει: «Γεννήθηκα το 1928, οπότε το 1943 και 1944 είχαμε πόλεμο στη Ρώμη. Υπήρχαν πολλές δυσκολίες, έλλειψη φαγητού, αρκετές ανεπάρκειες. Όταν λοιπόν, δούλευα με τους Αμερικανούς, τους Άγγλους και τους Καναδούς λίγο μετά τον πόλεμο, όταν έπαιζα μαζί τους, με πλήρωναν με φαγητό. Αυτά μπορούν να δώσουν μια ιδέα για το εύρος της φτώχειας εκείνο τον καιρό».
Το 1950 γνωρίζει την μέλλουσα γυναίκα του Maria Travia μια συγγραφέα που έγραφε στίχους για εκείνον. Το 1955 ξεκινά να γράφει μουσική για το σινεμά και ένα χρόνο μετα παντρεύονται στις 13 Οκτωβρίου 1956 και από τότε…είναι μαζί μέχρι τον θάνατο .
Είχε πει για εκείνη: « Όλοι θα πεθάνουν. Δεν φοβάμαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Αυτό που με τρομάζει είναι ότι αν «φύγω» πριν τη σύζυγο μου θα την αφήσω μόνη και το αντίστροφο. Το ιδανικό θα ήταν να πεθάνουμε μαζί». Το 2016 της αφιερώνει το Όσκαρ που έλαβε για την μουσική στην ταινία Μισητοί 8 του Ταραντίνο. Αποκτούν τρεις γιους τον Marco το 1957 τον Andrea το 1964 τον Giovanni το 1966 και μια κόρη την Alessandra το 1961. Ο Andrea εχει μια πετυχημένη καριέρα ως συνθέτης και μαέστρος ενώ ο Giovanni ως σκηνοθέτης.
Η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Sergio Leone και φίλο του υπήρξε καθοριστική για να γίνει παγκόσμια γνωστός στην μουσική επένδυση τον ονόματι «σπαγγέτι γουέστερν» .
Τελειομανής και ασίγαστος να ανακαλύπτει τα όρια του κόσμου της μουσικής πειραματίζεται με νέους ήχους. To 1964 ίδρυσε Το Gruppo di Improvvisazione Nuova Consonanza επίσης γνωστό ως The Group ή Il Gruppo ήταν μια πρωτοποριακή ομάδα αυτοσχεδιασμού που θεωρείται η πρώτη συλλογική ομάδα πειραματικών συνθετών με κύρια μέλη : Franco Evangelisti (πιάνο, κρουστά) Ennio Morricone (τρομπέτα, φλάουτο) Egisto Macchi (perc, celesta, χορδές). Η ομάδα ήταν αφιερωμένη στην ανάπτυξη νέων μουσικών τεχνικών μέσω αυτοσχεδιασμού, θορύβου-τεχνικών και αντι-μουσικών συστημάτων. Τα μέλη της ομάδας καθώς και οσοι προσκεκλημένοι συμμετείχαν χρησιμοποιούσαν εκτεταμένες τεχνικές σε παραδοσιακά κλασικά όργανα. Επηρεάζοντας την μουσική της δεκαετίας του ’70.
Εκείνη την εποχή είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε την κυκλοφορία του άγνωστου άλμπουμ «Non Devi Dimenticare – da vi scrivo da un carcere in Grecia» με ποίηση του Αλέξανδρου Παναγούλη από την εποχή που ήταν κρατούμενος της χούντας. O Morricone ντύνει μουσικά τις απαγγελίες των ποιημάτων των: Aντριάνα Αστι, Παζολίνι, Τζιαν Μαρία Βολοντέ και του Παναγούλη. Όταν ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1979, ο Παναγούλης και ο Παζολίνι δεν ζούσαν.
Ο Morricone επηρέασε πολλούς καλλιτέχνες καθ’ όλη την διάρκεια της 65χρονης καριέρας του, συμπεριλαμβανομένων των Hans Zimmer, Danger Mouse, Dire Straits, Muse, Metallica και Radiohead. Επίσης σύνθεσε τραγούδια για αρκετούς καλλιτέχνες όπως οι Gianni Morandi, Alberto Lionello, Rita Pavone, Gino Paoli, Demis Roussos και πολλούς άλλους.
Δεν έδινε συχνά συνεντεύξεις και όποτε συνέβαινε αυτό ήταν λιτός και δωρικός στις απαντήσεις του, σχεδόν αποστομωτικός. Αυστηρός, ουσιαστικός και σπάνιος …όπως και η μουσική του.
Αγαπούσε υπερβολικά την Ρώμη για να την εγκαταλείψει για μια έπαυλη στο Χολιγουντ. Μετρημένος σε όλη του την ζωή και στις καθημερινές συνήθειες του: «Ξυπνάω νωρίς. Κάνω λίγη άσκηση στο σπίτι. Μετά, κατά τις 7, βγαίνω να αγοράσω εφημερίδες. Διαβάζω τις εφημερίδες. Περιμένω να ξυπνήσει η γυναίκα μου και μετά παίρνουμε πρωινό. Ξεκινάω δουλειά γύρω στις 8.30. Και αυτή είναι η μέρα μου, αυτή είναι η ρουτίνα μου»
Απεβίωσε στις 6 Ιουλίου στο Universita Campus Bio Medico στην Ρώμη σε ηλικία 91 χρονών όπου είχε βρεθεί μετά από πτώση, που του προκάλεσε κάταγμα στο ισχίο αφήνοντας το παρακάτω γράμμα:
Εγώ, ο Ένιο Μορικόνε, πέθανα.
Το ανακοινώνω σε όλους τους φίλους, που βρίσκονταν πάντα δίπλα μου αλλά και σε αυτούς που βρίσκονται λίγο πιο μακριά, τους οποίους αποχαιρετώ με πολλή αγάπη. Είναι αδύνατον να κατονομάσω όλους αυτούς.
Αλλά μια ειδική αναφορά θέλω να κάνω στους Πεπούτσο και τη Ρομπέρτα, τους αδελφικούς φίλους που ήταν παρόντες στα τελευταία χρόνια της ζωής μας. Υπάρχει μόνο ένας λόγος που με σπρώχνει να τους χαιρετίσω όλους με αυτόν τον τρόπο και να έχω μια κηδεία σε κλειστό κύκλο: δε θέλω να ενοχλώ.
Αποχαιρετώ με πολλή αγάπη την Ίνες, τη Λάουρα, τη Σάρα, τον Έντζο και τον Νόρμπερτ, με τους οποίους εγώ και η οικογένειά μου μοιραστήκαμε ένα μεγάλο μέρος από τη ζωή μας.
Θέλω να εκφράσω την αγάπη μου για τις αδερφές μου, Αντριάνα, Μαρία και Φράνκα, και τους αγαπημένους τους, και να τους θυμίσω πόσο τις αγαπούσα.
Ένα βαθύ και έντονο αντίο στα παιδιά μου, Μάρκο, Αλεσάντρα, Αντρέα και Τζιοβάνι, στη νύφη μου, Μόνικα και στα εγγόνια μου, Φραντσέσκα, Βαλεντίνα, Φραντσέσκο και Λούκα. Ελπίζω να γνωρίζουν πόσο πολύ τους αγάπησα.
Αποχαιρετώ τελευταία (αλλά όχι λιγότερο σημαντική) τη Μαρία. Θυμάμαι ξανά την απίστευτη αγάπη που μας κράτησε μαζί και στεναχωριέμαι που την αφήνω. Σε αυτήν, το πιο επίπονο αντίο”, ανέφερε το αποχαιρετιστήριο γράμμα του.
Αυθεντικός και αθόρυβος ο Ennio Morricone μέχρι τον θάνατο του και η μουσική του μια ακόμα διάσταση για όσους την βιώνουν… Tον ευχαριστούμε !
- Στην Ελλάδα υπάρχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων Μουσικής Ένιο Μορικόνε Ελλάδος με έδρα την Λάρισα και στην οδό Μανωλάκη υπάρχει η μοναδική προσωπογραφία μεγάλων διαστάσεων του Ennio Morricone.
Πηγές:
https://www.athensvoice.gr/culture/cinema/661483_14-agnosta-stoiheia-gia-ton-enio-morikone»
https://en.wikipedia.org/wiki/Gruppo_di_Improvvisazione_Nuova_Consonanza
www.lifeinitaly.com/music/ennio-morricone
https://gossipgist.com/ennio-morricone
https://flix.gr/news/ennio-morricone-life-lessons.html
Related Posts
This Post Has 0 Comments