Η Ιουλία Περσάκη γόνος της οικογένειας Σκαραμαγκά γεννήθηκε το 1895 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Στα 15 της χρόνια παντρεύτηκε και ακολούθησε τον άντρα της στο Παρίσι όπου εργάζονταν ως χρηματιστής. Εκεί σπούδασε νεοελληνική λογοτεχνία στην Σορβόννης με καθηγητή τον Hubert Pernot αποκτώντας παιδεία ευρωπαϊκών προδιαγραφών.
Οι ποιητές δεν γερνούν ποτέ, είναι σαν να έχουν γεννηθεί γέροι. Όταν το σώμα και η μορφή τους γερνάει, τότε καταφεύγουν στην Τέχνη της Ποίησης για λύτρωση. Τα λόγια του Καβάφη, στο ποίημα του ‘’Μελαγχολία του Ιάσωνος Κλεάνδρου, ποιητού εν Kομμαγηνή 595 μ.X.’’, φανερώνουν κάτι τραγικό για την φύση του χρόνου και ‘’σαν να είναι η ελεγεία του χρόνου γενετική στιγμή της ποιητικής εκδοχής.’’ Δεν υπάρχει πιο τυπική ποιητική αφετηρία που να δηλώνει καλύτερα το ‘’άδειασμα’’ του Είναι του ποιητή από ‘’νόημα’’ και την ψυχική κρίση που προετοιμάζει την ποιητική λύση. Συνήθως, οι άνθρωποι λίγο-πολύ ξεχνάνε, όμως, ο ποιητής δεν ξεχνάει ποτέ γιατί είναι κομμένος από την ζωή.
Η ελευθερία δεν είναι αυτονόητη προϋπόθεση της ύπαρξης του ανθρώπου, αλλά καθήκον καθημερινής επιδίωξης που με αγαθότητα υπηρετείται. Και υπηρετείται σε κάθε εκδήλωση και σε κάθε έκφανση του πνεύματος και της ζωής. Χωρίς αρνητικό ή θετικό πρόσημο, υπακούει στον μύχιο εκείνο δαίμονα που μας καλεί να ισορροπήσουμε με αρετή και τόλμη την σκέψη με την πράξη στον ζυγό της ύπαρξής μας.
Αν κάποιος κοιτάξει τα παιδιά του σήμερα, θα διαπιστώσει πως η επαφή με τεχνολογικά gadget έχει περάσει σε μια κατάσταση εξοικίωσης καθημερινής χρήσης. Τα παιδιά του σήμερα, οι επιστήμονες του αύριο με αδιανόητα τεράστιο όγκο δεδομένων στα χέρια τους, πρέπει να αναγνωρίσουν την τεχνολογία και να την κάνουν κομμάτι της ζωής τους.
Κάποτε στα νιάτα μου (την δεκαετία του 1960, τότε που πετάγαμε ακόμη σε ρομαντικά σύννεφα με τη ‘συννεφούλα’ του Διονύση), ένα ‘κείμενο’ μπορούσε να αποθηκευτεί (αναλογικά τότε, μηχανικά-ηλεκτρικά) σε ένα βιβλίο, ένα τετράδιο, ένα δίσκο βινυλίου, μια κασέτα μαγνητοφώνου, σε φιλμ ή βιντεοκασέτες για ταινίες ή ένα άλμπουμ φωτογραφιών. Για μεγαλύτερο όγκο πληροφοριών υπήρχαν οι βιβλιοθήκες ή οι μεγάλες δισκοθήκες.
Η φωτογραφία που παρουσιάζουμε δεν είναι καινούργια. Η λήψη της ανάγεται ακριβώς 30 χρόνια πριν, στις 14-2-1990. Απαρτίζεται από 640 000 pixels και το σημείο το οποίο έχουμε σημειώσει καταλαμβάνει χώρο μόλις 0,12 pixels. Αυτή είναι η Γη, ο πλανήτης που ζούμε.
Ένας κύκλος σύντομων διαλέξεων, που θα ακολουθούνται από εκτεταμένη συν-ζήτηση, ξεκινάει στον Πολυχώρο 17. Υπό τον τίτλο «Επιστημονική Συντροφία» ο κύκλος των σύντομων αυτών διαλέξεων, αποσκοπεί στον ανοικτό, ουσιαστικό και κυρίως επιστημονικό διάλογο στο πλαίσιο μιας μικρής, διεπιστημονικής συντροφιάς. Ως…
Το Αθλητικό Επιστημονικό Πολιτιστικό Σωματείο ΑΘΛ.Ε.ΠΟΛΙ.Σ. προκηρύσσει τον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ – Ποίησης με Ελεύθερο Θέμα. O διαγωνισμός αποσκοπεί στο να αποτυπώσει την ελεύθερη βούληση, την απροκατάληπτη έκφραση, ως ανυπότακτο πνεύμα, ως ανεμπόδιστη επιλογή, ως αυτόνομο θέμα.
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Ο φωτογραφικός όμιλος Prisma του Αθλητικού Επιστημονικού Πολιτιστικού Σωματείου ΑΘΛ.Ε.ΠΟΛΙ.Σ. διοργανώνει διαγωνισμό φωτογραφίας με Ελεύθερο Θέμα.
O διαγωνισμός αποσκοπεί στο να αποτυπώσει την ελεύθερη βούληση και την απροκατάληπτη έκφραση, ως ανεμπόδιστη βούληση, ως ανυπότακτο πνεύμα, ως ανεμπόδιστη επιλογή, ως αυτόνομο θέμα.
Η ελευθερία δεν είναι αυτονόητη προϋπόθεση της ύπαρξης του ανθρώπου, αλλά καθήκον καθημερινής επιδίωξης που με αγαθότητα υπηρετείται. Και υπηρετείται σε κάθε εκδήλωση και σε κάθε έκφανση του πνεύματος και της ζωής.